Նասրեդինի առակները (4 առակ)

Անձրևանոցը

Նասրեդինը և իր ընկերը քայլում էին փողոցով, և հանկարծ սկսվեց հորդառատ անձրև։

Ընկերը նկատեց, որ Նասրեդինը իր մոտ անձրևանոց ուներ և ասաց.
-Բացիր անձրևանոցը, որպեսզի խուսափենք թրջվելուց:

-Ոչ, - ասաց Նասրեդինը, - դա մեզ չի հաջողվի, քանի որ այս հովանոցը լի է անցքերով:

-Ուրեմն ինչու՞ ես այն բերել,-հետաքրքրությամբ հարցրեց ընկերը։
-Դե, ես չէի կարծում, որ այսօր կանձրևեր, - պատասխանեց Նասրեդինը։

Նասրեդինի սուտը

-Նասրեդին, դու հայտնի ես որպես ստախոս և չափազանցնող մարդ։ Մի սուտ ասա ինձ առանց մտածելու , և ես քեզ կպարգևատրեմ հիսուն դոլլարով։

-Հիսուն դոլլա՞ր։ Դու հենց նոր ինձ խոստացար հարյուր դոլլար պարգևատրել։

Ի՞նչ պետք է անեմ

Նասրեդինի ընկերը մշտապես անհանգստացած էր և ցնցված ամեն կատարվող բանից։

Մի օր նա գնաց Նասրեդինի մոտ և հարցրեց նրան. 
-Ի՞նչ պետք է անեմ, եթե առավոտյան շուտ եմ վեր կենում և այդ ժամանակ այնքան մութ է լինում, որ ես բախվում եմ ինչ-որ բանի և վնասում եմ ինձ:

Նասրեդինը պատասխանեց. 
-Առավոտյան վեր կաց ավելի ուշ:

Ուղտ թե՞ մարդ

-Նասրեդին, ո՞վ է ավելի իմաստուն, ուղտը թե մարդը:

-Ուղտը:

-Ինչու՞:

-Քանի որ ուղտը բեռ է բեռնում, բայց ոչինչ չի պահանջում, մինչդեռ մարդը, նույնիսկ եթե նա պատասխանատվություն է կրում, հաճախ ընտրում է ավելին:

Թարգմանությունների աղբյուրը՝ http://www.rodneyohebsion.com/mulla-nasrudin.htm